REPERTUAR - OPISY

26 kwietnia, godz. 19.00 - Aula
Teatr Polski - Wrocław
PREZYDENTKI
Werner Schwab

przekład: Monika Muskała
opracowanie tekstu, reżyseria,
scenografia i opracowanie muzyczne: Krystian Lupa
obsada: Bożena Baranowska, Halina Rasiakówna, Ewa Skibińska;
Dominika Figurska / Aldona Struzik / Monika Szalaty / Anna Ilczuk

spektakl dla widzów dorosłych

Genialne przedstawienie Krystiana Lupy według sztuki skandalizującego "ojca" dzisiejszych brutalistów, Wernera Schwaba. Za życia autora nie chciał jej wystawić żaden austriacki teatr!

Spektakl to poruszająca opowieść o trzech kobietach, których świat zamyka się między wspomnieniami o przeszłości, dewocją, telewizorem i upokarzającą pracą. Należą do tej warstwy społecznej, jakiej na co dzień wolimy nie widzieć. Życie wewnętrzne mają nikłe, wspomnienia jałowe, język wulgarny i kaleki, a horyzont myślowy zakreślony drobnomieszczańską rutyną i okrucieństwem. Żyją marzeniami, a utrata kontroli nad iluzją prowadzi je do zbrodni.

Intensywne przeżycie teatralne, mocą dorównujące antycznej tragedii. Znakomite role Bożeny Baranowskiej, Haliny Rasiakówny i Ewy Skibińskiej, które za swe kreacje otrzymały główne nagrody aktorskie na XL Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w 2000 roku.

"Reżyseria Krystiana Lupy ma szczególną moc. Odziera prezydentki z resztek blichtru i wprowadza je w przestrzeń okrutnej i bestialskiej prawdy." ("La Tribune" - Francja 2002)

"Tragiczne i bezwzględne <<Prezydentki>> przejmują nas do głębi, dotykając najwrażliwszych sfer natury ludzkiej." ("Le Dauphiné Libéré" - Francja 2002)

"Krystian Lupa jest reżyserem, który autonomiczne światy swoich przedstawień buduje często na materiale pisarzy austriackich (Musil, Rilke, Bernhard, Broch). Tym razem otrzymaliśmy inscenizację sztuki Wernera Schwaba <<Prezydentki>>, rozpisaną na trzy kobiece historie. Siła wyrazu tych opowieści, które chwilami robią wrażenie osobnych, przeplatających się monodramów, zawiera się w ich równoległości i - mimo wszelkich różnic - równowartości." (Janusz R. Kowalczyk - "Rzeczpospolita" 1999)

"Nie byłoby tego przedstawienia, gdyby nie ryzykowne, bliskie ekshibicjonizmowi aktorstwo. Halina Rasiakówna, Ewa Skibińska i Bożena Baranowska pokonują granicę, za którą aktor przestaje się sobie podobać. Rozczochrane, bez cienia wdzięku, kłócą się i paplają. Są kompletnie pozbawione wstydu, rozkładają nogi i poruszają biodrami, snując erotyczne marzenia o facetach." (Roman Pawłowski - "Gazeta Wyborcza 1999) .