SŁOWO OD PATRONA

Bardzo dziękuję za propozycję objęcia honorowym patronatem X edycji Polkowickich Dni Teatru i naturalnie z poczuciem wyróżnienia przyjmuję na siebie ten obowiązek. Patronowanie przedsięwzięciu, które świadczy o potrzebie realizowania jednej z najwspanialszych umów między ludźmi, o potrzebie wymiany myśli, uczuć i emocji w najróżniejszych formach teatru, uważam za odświętne uczestnictwo w zdarzeniu niezwykłym.

Jako swój patronacki wkład w to święto, pozwoliłem sobie zaproponować spotkanie z grupą studentów II-go roku Wydziału Aktorskiego PWSFTviT w Łodzi. Cztery lata temu zacząłem pracę na tym wydziale i odkryłem w sobie nową potrzebę. Potrzebę przekazywania swoich doświadczeń młodym ludziom, którzy za chwilę będą moimi partnerami w pracy a w przyszłości samodzielnie tworzyć będą to, czego istnienie dziś świętujemy - TEATR.

Nasza propozycja będzie efektem kilkunastu czterogodzinnych spotkań, których tematem był I-szy akt "Wesela" St. Wyspiańskiego. Powstał w ten sposób zaczyn przedstawienia obszernych fragmentów tej części całego dzieła. Swobodne poruszanie się w rygorze nieregularnego wiersza, jego rytmach i melodii, próba przekazania w tej specyficznej formie wszystkich emocji, nastrojów, sposobów myślenia o sztuce, poezji a przede wszystkim rozważań o kondycji narodu, było dla młodych adeptów sztuki aktorskiej nie lada wyzwaniem. Wszystko to jest moim zdaniem świeże, gorące i bardzo młode. Inscenizacyjnie wykorzystujemy niemal pustą przestrzeń sceny a kostiumy zastępują elementy charakterystyczne dla poszczególnych postaci. Oprawę muzyczną sprezentował nam Michał Litwiniec (Kormorany).

Dla udokumentowania swojego zaangażowania w sprawę, postanowiłem
wejść na scenę razem z młodymi i wystąpić w roli Żyda.

Polecamy się państwu gorąco!

Serdecznie pozdrawiam

Janusz Gajos





SYLWETKA PATRONA





JANUSZ GAJOS - ur. 23 września 1939 roku
w Dąbrowie Górniczej.


Polski aktor filmowy i teatralny,
z zamiłowania fotograf.

fot. Jacek Szymczak


Kazimierz Kutz porównał karierę Gajosa do przełamywania kompleksu "odrzuconego". Faktycznie, trzy razy bezskutecznie zdawał na Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Był już moment, że chciał zrezygnować i zdawać na jakieś studia humanistyczne, myślał o tym, by zostać dziennikarzem. Kiedy już prawie się zdecydował, wszystko się odwróciło i w czwartym podejściu dostał się na wymarzony kierunek. W międzyczasie zasmakował już aktorstwa w teatrze Jana Dormana w Będzinie.

Ze szkoły aktorskiej wyszedł z opinią jednego z najzdolniejszych studentów, lecz - jak sam wspomina - nagle znalazł się w miejscu zupełnie nie przystającym do jego wyobrażeń. Na czwartym roku rozpoczął zdjęcia do serialu "Czterej pancerni i pies". Zaangażował się do Teatru im. S. Jaracza w Łodzi. Po emisji pierwszej serii serialu Gajos został nagle najbardziej popularnym aktorem w Polsce. Uwielbiana postać Janka Kosa stała się legendą, lecz jednocześnie etykietką przyklejoną młodemu i ambitnemu aktorowi. Jak sam wspomina, ten serial przez środowisko postrzegany był jako komunistyczna agitka.

W międzyczasie grywał epizody i mniejsze role. Zagrał w "Szyfrach" (1966) Hasa, wystąpił w serialu "Wakacje z duchami" (1970), a w 1975 roku zagrał szwagra inżyniera Karwowskiego w legendarnym "Czterdziestolatku". W 1977 roku przyszła główna rola w "Milionerze", za którą otrzymał nagrodę za pierwszoplanową rolę męską na FPFF w Gdańsku, którą ponownie odbierze za cztery lata za rolę w "Wahadełku" (1981) Filipa Bajona. Zaistniał także w kinie moralnego niepokoju rolami w "Niedzieli pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości" (1977) czy w "Dyrygencie" (1979) Andrzeja Wajdy. W 1982 roku stworzył zapadającą w pamięć kreację oficera śledczego SB w "Przesłuchaniu" Ryszarda Bugajskiego. W 1990 roku, kiedy film przestał być "półkownikiem" i wszedł do normalnej dystrybucji, Gajos otrzymał za niego w Gdyni kolejną nagrodę dla najlepszej roli męskiej.

Aktor warszawskich teatrów: Komedii (1979-71), Teatru Polskiego (1971-73, Kwadrat (1974-80), Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy (1981-84). W 1984 roku dostał angaż do Teatru Powszechnego im. Z. Hübnera, gdzie grał do 2002 roku. Od 2003 roku jest aktorem Teatru Narodowego w Warszawie.

Wystąpił w roli Tureckiego w telewizyjnych odcinkach Kabaretu Olgi Lipińskiej oraz w skeczach telewizyjnego programu specjalnego Kabaretu Dudek pt. "W telewizyjnej kawiarni".

Swój wielki powrót i zasłużone uznanie środowiska zawdzięcza intuicji Kazimierza Kutza, który uparł się, by zaangażować do głównej roli w spektaklu "Opowieści Hollywoodu" aktora dramatycznego, komediowego i jednocześnie z doświadczeniem estradowym. Choć nigdy wcześniej z Gajosem nie pracował, obserwując go z boku, był pewien jego talentu. Ta wielka szansa Gajosa okazała się eksplozją jego umiejętności. W trakcie przygotowań do spektaklu poznał swoją przyszłą małżonkę, a świadkiem ze strony pana młodego został oczywiście Kutz.

W 1987 roku Gajos został uhonorowany Nagrodą Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i TV za kreacje aktorskie w spektaklach Teatru TV ze szczególnym uwzględnieniem "Opowieści Hollywoodu" i "Przedstawienia <<Hamleta>> we wsi Głucha Dolna", a rok później nawet telewidzowie potwierdzają swój aplauz dla aktorstwa Gajosa wybierając go na zdobywcę Wiktora dla najpopularniejszej postaci TV w roku 1987.

Owocną i pełną sukcesów dekadę lat dziewięćdziesiątych Janusz Gajos otwiera kolejną nagrodą w Gdyni dla najlepszego aktora za rolę cenzora w "Ucieczce z kina <<Wolność>>" Wojciecha Marczewskiego. W 1992 roku gra "Siwego", byłego majora UB, w "Psach" Władysława Pasikowskiego, czym zdobywa sobie popularność kolejnego już pokolenia widzów. W 1993 roku tworzy tajemniczą i subtelną postać w filmie "Trzy kolory: Biały" Krzysztofa Kieślowskiego, rok później znów gra u Kutza w obrazie "Śmierć jak kromka chleba". W 1995 roku występuje w "Łagodnej" Mariusza Trelińskiego, a następnie przypomina się widzom telewizyjnym w "Ekstradycji" Wojciecha Wójcika. Kolejne ważne filmy to "Zemsta" (reż. Andrzej Wajda), "Pitbull" (reż. Patryk Vega) i "Jasminum" (reż. Jan Jakub Kolski). Ostatnio wystąpił w serialu "Ekipa" w reż. Agnieszki Holland (2007).

Od 2003 roku jest wykładowcą Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, a od 2006 roku - członkiem Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej.

W 1996 roku - podczas I Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach - odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd). W 1998 na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi odsłonięto gwiazdę Janusza Gajosa w Alei Gwiazd (w okolicach Hotelu Grand i kina "Polonia").

źródło: www.onet.pl



Nagrody i odznaczenia

1967 - Srebrna Maska
1968 - Tytuł najlepszego aktora teatralnego w sezonie 1967/68 w plebiscycie "Dziennika Łódzkiego")
1977 - Nagroda aktorska za rolę w filmie "Milioner" na IV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku
1981 - Nagroda aktorska za najlepszą rolę męską w filmie "Wahadełko" na VII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku
1986 - Nagroda Prezesa PRiTV za osiągnięcia aktorskie w Teatrze TV
1986 - Złoty Ekran za rolę w filmie "Bing-Bang" oraz za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Telewizji ("Zapomniany diabeł", "Mgiełka", "Przedstawienie <<Hamleta>> we wsi Głucha Dolna")
1987 - Nagroda "Trybuny Ludu" I stopnia za wybitne osiągnięcia aktorskie, a zwłaszcza za role w sztukach: "Ławeczka", "Opowieści Hollywoodu" i "Przedstawienie <<Hamleta>> we wsi Głucha Dolna")
1987 - Nagroda Przewodniczącego Komitetu d/s PRiTV za kreacje aktorskie w spektaklach Teatru TV ze szczególnym uwzględnieniem "Opowieści Hollywoodu" i "Przedstawienia <<Hamleta>> we wsi Głucha Dolna"
1988 - "Wiktor" - nagroda telewidzów dla najpopularniejszej postaci TVP (za rok 1987)
1988 - Nagroda tygodnika "Przyjaźń" za kreację aktorską w sztuce "Ławeczka" Gelmana
1990 - "Złota Kaczka" w kategorii: najlepszy polski aktor (za rok 1989)
1990 - Nagroda aktorska za najlepsze role męskie w filmach "Przesłuchanie" i "Ucieczka z kina <<Wolność>>" na XV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
1991 - "Złota Kaczka" w kategorii: najlepszy polski aktor (za rok 1990)
1992 - Nagroda za drugoplanowe role w filmach "Kiedy rozum śpi" i "Szwadron" na XVII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
1993 - "Super Wiktor" za całokształt twórczości telewizyjnej
1993 - Główna Nagroda Aktorska za rolę Roberta w "Nawróconym w Jaffie" w Teatrze Polskim w Poznaniu na XXXIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
1994 - "Wiktor"
1994 - Złota Odznaka Plebiscytu "Rzeczpospolitej"
1995 - I miejsce w plebiscycie publiczności na najlepszego aktora "Spotkań" na XXXIV Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych
1995 - "Złoty Wawrzyn Grzymały" - nagroda Bydgoskiego Towarzystwa Teatralnego
1995 - Nagroda za rolę Koczkariewa w "Ożenku" w Teatrze Powszechnym na XXXV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
1996 - Nagroda za rolę Nosa w "Weselu" w Teatrze Powszechnym na XXI Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
1998 - 3 miejsce w ankiecie "Polityki" na najważniejszych aktorów polskich XX wieku
2000 - Nagroda Specjalna Canal+ za rolę w filmie "Żółty szalik" na XXV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
2000 - Feliks Warszawski za rolę tytułową w spektaklu "Swidrygajłow" wg "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego w Teatrze Powszechnym w Warszawie
2001 - "Wiktor 2000" w kategorii: aktor roku
2001 - Grand Prix za rolę tytułową w spektaklu telewizyjnym "Bigda idzie!" na Festiwalu "Dwa Teatry" w Sopocie 2002 - Pierwsze miejsce w IX edycji plebiscytu "Złota Piątka Telerzeczypospolitej" organizowanego przez gazetę "Rzeczpospolita" (za rok 2001)
2002 - "Wiktor 2001" w kategorii: aktor roku
2002 - Statuetka "Gwiazda Telewizji Polskiej", wręczona z okazji 50-lecia TVP "za kreacje aktorskie w filmie i teatrze telewizji"
2002 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski "za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej"
2003 - Doroczna Nagroda Ministra Kultury w dziedzinie teatru
2003 - "Kryształowy Granat" na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu
2005 - Tytuł najlepszego aktora za rolę księdza Kubali w "Nartach Ojca Świętego" (Teatr Narodowy w Warszawie) na XI Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi
2005 - "Złote Berło" Fundacji Kultury Polskiej
2007 - "Polskie Nagrody Filmowe Orły 2007" - Najlepsza Główna Rola Męska w filmie "Jasminum"
2007 - Grand Prix za rolę w przedstawieniu "Norymberga" w reżyserii Waldemara Krzystka na VII Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry"

źródło: www.culture.pl


© Polkowickie Centrum Animacji, ul. Skalników 4, 59-101 Polkowice, tel. 076 746 88 10, fax 076 746 88 11, e-mail: poczta@pca.pl, www.pca.pl