| 19 lutego, godz. 19.00 - Aula
fot. Andrzej Wierdak Ciemność. Potem światło. Na scenie pojawia się człowiek ubrany
w mnisią sutannę. Po chwili milczenia zaczyna swoją perorę: "Najmilsi
moi, o wielkiej rzeczy traktować dzisiaj będziemy - a może zresztą
małej, najmniejszej na świecie, jeżeli Stwórca jest największy,
to ten, co mu
się sprzeciwia, musi być najmniejszy. (...) Gdzież to wszystko
się mieści, te podstępy czarcie, te oszukaństwa i złości, gdzież
ich szukać, jak im
radę dawać, najmilsi, gdzie siedlisko szatańskie wykryć i w samym
gnieździe wroga na zawsze ugodzić - oto właśnie, co przedmiot
stanowi kazania dzisiejszego,
oto o czym bracia moi i siostry mówić wam będę..." "Jerzy Trela przez półtorej godziny kiełzna widzów swą sztuką, o szatańsko - nomen omen - uwodzicielskiej sile. Tylko aktor o jego charyzmie mógł się tak beztrosko naigrawać z niedoskonałości ludzkich dusz, brnących w pułapkę, którą na nich zastawia jako wysłannik piekieł. Choć jednocześnie przed nią ostrzega - napisał na łamach "Rzeczypospolitej" Janusz R. Kowalczyk. "Spektakl Krzysztofa Jasińskiego, utwór Kołakowskiego, wielka rola Treli stają się komentarzem do naszego świata. (...) Oglądając ŤWielkie kazanie księdza Bernardať, poczułam, że nareszcie mnie, widza, potraktowano poważnie. Dostrzeżono we mnie inteligentnego człowieka, który czuje i rozumie. Rola Treli nie ma w sobie niczego z kaznodziejskiego wykładu. Tak bardzo nasyca ją humorem, będąc w tym samym momencie i wzruszającym, i groźnym, i cynicznym. W każdej chwili mu wierzę, bo jest aktorem, który jak mało kto bierze odpowiedzialność za słowo. W jego ustach ma ono wagę i sens."(Anna Dymna - "Dziennik" 2006)
|
|||||||||||||||||||||
